exegi monumentum, destruxi monumentum

          150 lat temu nikt o mnie nie słyszał
         25 lat temu słyszało o mnie niewielu
           10 lat temu słyszało o mnie wielu
\                              \ /
 O> teraz, w tę księżycową noc, słyszę się sam
/                              / \
    za 10 lat jeszcze będzie o mnie słyszeć wielu
  za 25 lat pozostanę w pamięci zaledwie niewielu
        za 150 lat nikt nie będzie o mnie słyszał


jakże pasujące do ożywionej przyrody której jesteśmy częścią
jednocześnie jaki wrodzony sprzeciw wobec przemijania własnej ludzkiej jednostki
chęć sławy, uznania, pomników, najlepiej na kartach obowiązującej historii
jakże nienaturalne ludzkie zachowanie, jakie złudne profity

nikt nie będzie o mnie słyszał za 150 lat
nie będę siebie słyszał sam, więc
graj Ciszo pięknie póki słyszę się sam
później ćma niech leci w błękitną dal